^{project Apotheek H.
i.s.m @houtconstructie.desmyter
Foto's @chess Bonte}

dwarsligger van de straat

Het verhaal start hier met het aankopen van het buurperceel.
"Een 't is nu of nooit", een bekend scenario voor vele Vlamingen onder ons. Een worp naar de toekomst, een extensie van het bestaande.

‍
De vraag van de klant was een aanbouw die zowel inkom van de apotheek en hun wonen bundelt.
We testen volumes op inplanting, op zoek naar de ideale verhouding. De gulden snede van Euclides achterna?

Toch maar niet,!Het nieuw volume wordt een kopie van het bestaande, langwerpig en smal.
Ditmaal niet fulltime gericht op voetpad en asfalt, maar dwars ingeplant op het bestaande pand, waardoor de diepte van het perceel geactiveerd wordt.

‍

1 1 1 1 1 1
1 1 1 1 1 1

12 ramen op de bestaande voorgevel.

Voor het gevelontwerp van de nieuwbouw laten we ons inspireren door deze verticaliteit en repetitie.
We creëren hoge raampartijen met een fijne profilering en een achterliggende plafondlijn.

‍
De aanbouw oogt licht en voorkomt zo als massief geheel naar voren te treden.
Bescheiden, maar ook niet té.

Herken ook jij het (apothekers-)kruis?
De luifel verbindt als architecturaal element oud en nieuw.
Het is de horizontale verbinding in de verticale ritmiek van de voorgevel.

‍Leven om te werken of werken om te leven?
Werkend wonen of wonend werken?
Van die West-Vlaamse levensvragen en schetsen op servetten na vier glazen rode wijn ....

Bij apotheek H. zijn wonen en werken verweven. Beide functies nemen evenveel oppervlakte in, ze haken in elkaar in.
Als ontwerpers denken we na over circulatiestromen in het interieur en exterieur. Tussen het wonen en werken.
Het toenaderen, het toekomen en het effectief binnengaan.
We spelen in op de Vlaamse woontypologie: de voordeur voor de passant en de achterdeur voor de vriend

‍Klant en leverancier komt binnen langs  de voorgevel. Hier is de ingang een harde grens tussen binnen en buiten.
Hoge schuiframen, ietwat verdiept tegenover de bestaande gevel, nodigen de klant uit. Welkom in  apotheek H.

De bewoners daarentegen rijden op langs de zijgevel en stromen door naar achteren op het perceel. De private toegang is subtiel, onder de gaanderij van kolommen. Overdekt, het is de plek om je fiets te stallen of op adem te komen. Een eerste vorm van thuiskomen. De twee bouwlagen vertrappen hier naar één bouwlaag en een terras. Ze zoeken de menselijke maat op. Welkom thuis C.

‍

‍

lineair circuleren in spagaat

Apotheker opereert achteraan, de klant navigeert voorraan.
Centraal in de ruimte staat de toonbank, als moderator in het gesprek. 

Er ontstaan twee circulatielijnen, ze kruisen elkaar nooit maar bewegen parallel.

What you see is what you get!
De displayruimte in legplanken wordt aan de zijmuren georganiseerd. Het is een openlijk tonen en aanreiken van producten.
De nis tegen het raam wordt een rustnis waar klanten kunnen wachten.

‍

‍gluren naar je achterbuur

Het wonen situeert zich op de verdieping.
De betonnen kolommen op het gelijkvloers vertalen zich als houten kolommen op het verdiep. De zuilengaanderij loopt verder, het is de passage tussen terras en binnenruimtes.

In de bureauruimte richt de bewoner zich bewust op de buurt en het groen van de tuin.
In de bakkamer sluit de bewoner zich af, badend in een warme materialiteit en aardse gloed van verlichting.

‍
‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍

‍Hout wit hout wit hout wit hout wit , een houtwit?

Tongtwister of een patroon van materialen?
‍
De materiaalkeuze is de link tussen het interieur van apotheek en woning.

We kiezen voor brede profielen van het houten schrijnwerk, datzelfde hout integreren we in het meubilair van de apotheek. Subtiel, 'zo hier en daar'.

‍
De armaturen in verlichting en sanitair komen naar voor ten opzichte van de vlakken. In de kijker.
Een kraan gemonteerd aan een spiegel of een lamp die opgaat in de bakstenen muur, het wordt allemaal voorzien. 

"denk het onmogelijke, HosteVanhee gaat nóg verder"

‍

‍